Που πήγαν όλοι ?

...θα μπορούσε να αναρωτηθεί σήμερα κάθε ένας από εμάς που δίνουμε το παρόν στο πλευρό της ομάδας που αγαπάμε.

Μπορείς ποτέ να κερδίσεις έναν αγώνα όταν παίζεις με 2 εσύ και με 11 ο αντίπαλος?

Γιατί εγώ ξεχώρισα μόνο δυο παίκτες που ίδρωσαν τη φανέλα σήμερα. Ο τεράστιος Ντουντού και ο σούπερ Ντιόγκο. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν σε άλλο γήπεδο για τουλάχιστον ένα ημίχρονο κι όταν δέχεσαι τάκα-τάκα 2 γκολ σ ένα ματς που και το μισό γκολ έχει μεγάλη αξία, τα πόδια βαραίνουν και το μυαλό δε λειτουργεί. Αν προσθέσεις και την ατυχία στις λιγοστές ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν βρίσκεις εύκολα το τελικό σκορ. Το οποίο δεν είναι καθόλου τιμητικό για την ομάδα, αλλά ταυτόχρονα απογοήτευσε όλους εμάς που βρεθήκαμε στις εξέδρες του "κάστρου", αλλά και τα εκατομμύρια των οπαδών του ΘΡΥΛΟΥ σε όλο τον κόσμο.

Αυτό που μένει τώρα είναι η επιστροφή στις καλές αποδόσεις ΑΜΕΣΑ. Σοβαρότητα σε κάθε ματς και ΝΙΚΕΣ και ΜΟΝΟ ΝΙΚΕΣ στα ματς που ακολουθούν, τα οποία δεν είναι καθόλου εύκολα.

ΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΡΑΒΗ ΝΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΣΑΣ.
ΜΗ ΧΑΛΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΦΕΤΙΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΣΑΣ.

Ο τίτλος του blog αυτού δεν μπήκε τυχαία.
Είμαι Ολυμπιακός "από κούνια", έχω χαρεί πολλές φορές με το ΘΡΥΛΟ, έχω πικραθεί επίσης (όπως σήμερα), αλλά πάντα

θα ΕΙΜΑΙ

ΘΡΥΛΟΣ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ

Και πάντα θα είμαι

ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ (ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ) ΚΑΙ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Ένα βιντεάκι με επιτυχίες για να σας θυμίσω τις στιγμές που ζήσαμε μαζί αλλά και να σας κάνω να προετοιμάζεστε για τις φιέστες που θα ακολουθήσουν.

ΜΙΑ ΖΩΗ ΘΑ ΣΤΟ ΛΕΩΩΩΩΩΩ
ΘΡΥΛΕ ΟΛΕ ΘΡΥΛΕ ΟΛΕΟΟΟΟΟ...