"Πειραιάς του 1925. Καμινάδες εργοστασίων, του Ρετσίνα, του Βασιλειάδη, εργατιά. Εμπορικά μαγαζιά με προϊόντα των ευρωπαϊκών αγορών. Το λιμάνι πολύβουο ..." "... Και πρόσφυγες πολλοί. Περήφανοι άνθρωποι, νοικοκυραίοι της Ιωνίας που μπαρκάρισαν εν μια νυκτί για να ξεφύγουν από τη φωτιά της καταστροφής. Τα σπίτια τους παράγκες. Στα Καμίνια, στη Δραπετσώνα, στο Κερατσίνι, παντού ..." "... Ρεμπέτες, ζουρνάδες, βιολιά και μπαγλαμάδες, σμυρναίικα τραγούδια. Η Ρόζα, ο Ρούκουνας, ο Στελλάκης κι από κοντά θα ακολουθήσουν ο Μπάτης, ο Μάρκος, ο Παγιουμτζής κι άλλοι. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες γεννιέται ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Από αυτό τον κόσμο ξεπηδάει και γίνεται το φαινόμενο της πόλης, ο ίδιος ο Πειραιάς. Η απάντηση του εργατικού Πειραιά στον αστισμό της Αθήνας, η απάντηση των προλετάριων στους μεσοαστούς του Πανελληνίου και του Παναθηναϊκού. Ο κόσμος των καταγωγίων του ρεμπέτικου απέναντι στους φρεσκοξυρισμένους θαμώνες των καφέ-σαντάν της πρωτεύουσας..."
(απόσπασμα από το βιβλίο "ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ" του Βασίλη Καρδάση (εκδόσεις "Ελληνικά γράμματα")
Ο λαός του ΘΡΥΛΟΥ είναι εδώ και σήκωσε σημαία. Τη σημαία δεν την κρατά ένας ή δυο ή τρεις Λοχαγοί, αλλά εκατομμύρια απλοί "στρατιώτες" του ΘΡΥΛΟΥ σ ολόκληρο τον κόσμο.
Είμαστε ΘΡΥΛΟΣ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου