Μέσα σε μια "κόλαση" ο Θρύλος με μια σύνθεση που σίγουρα δε θα την ξαναδούμε ποτέ κατάφερε κι έβαλε τον ΠΑΟΚ σε ρόλο κομπάρσου. Έμεινε με 10 παίκτες (απολύτως δίκαια) και πάντα είχε τον πρώτο λόγο, αλλά και τις σημαντικές ευκαιρίες να φύγει νικητής σε αντίθεση με τον αντίπαλο που έπαιξε για άλλη μια φορά το σύστημα "ταμπούρι".
Σίγουρα από το χθεσινό ματς έχει μια κερδισμένη ομάδα κι έναν δικαιωμένο προπονητή.
Και οι δύο φορούν ερυθρόλευκα.
Ο Βαρβέρδε δικαιώθηκε χθες για την επιλογή του στη σύνθεση της ενδεκάδας, αλλά στο μόνο σημείο που βρέθηκε εκτεθειμένος είναι στη μη χρησιμοποίηση εδώ και τόσο καιρό ενός ποδοσφαιριστή που ήταν "όλα τα λεφτά" χθες για το Θρύλο. Ο Γιάννης Παπαδόπουλος χθες με την παρουσία του έδειξε πως είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για τον Ολυμπιακό, αλλά και για το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα μπορούσε χθες εκτός από MVP της αναμέτρησης να χριστεί και σκόρερ όμως το σημαντικότερο είναι πως όσοι μέχρι χθες πίστευαν πως δεν υπάρχει ο παίκτης που θα δώσει ανάσες στον κουρασμένο Ντουντού πήραν την απάντηση τους.
Ο Ολυμπιακός δεν έχει να φοβηθεί κανέναν αντίπαλο, εκτός από τη δική του υπεροψία. Γι αυτό όλοι στην ομάδα πρέπει να καταλάβουν πως δεν υπάρχει κανένας εύκολος αντίπαλος όταν τον αντιμετωπίζεις με χαλαρότητα και με υπεροψία, αντίθετα μπορείς να δημιουργήσεις μεγάλους αντιπάλους όταν δεν τους αντιμετωπίσεις με την απαραίτητη σοβαρότητα.
Ποτέ δεν ασχολήθηκα με τα έξω-αγωνιστικά, δε θ ασχοληθώ ούτε και σήμερα. Θέλω ένα ποδόσφαιρο χωρίς κλέφτες κι αστυνόμους που να διεξάγετε στο χόρτο και όχι στους γύρω δρόμους. Δε μ αρέσει να βλέπω γήπεδα που έχουν στις εξέδρες φιλάθλους μόνο της μιας ομάδας, αλλά δε μ αρέσει να βλέπω φιλάθλους που για αξεσουάρ έχουν μαζί εκτός από κασκόλ, καπέλα και σημαίες... λοστούς πέτρες και διάφορα άλλα "όπλα" που δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό. Θέλω την εξέδρα να βράζει, αλλά μόνο για το καλό της ομάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου