Μια φορά έλλειψα και παρά λίγο να εκτεθούμε.

Αν και δε θυμάμαι να μου ευχήθηκε ένας ψηλός κύριος, ένα κωλοκρύωμα μου στέρησε τη χαρά να είμαι χθες στο Καραϊσκάκη και παραλίγο να στοιχίσει και στο ΘΡΥΛΟ τους 3 βαθμούς της νίκης.
Έτσι αναγκάστηκα να δω το ματς από την τηλεόραση.
Ένα ματς - θρίλερ με μια εξαιρετική Ξάνθη που μπορώ να πω πως άξιζε χθες την ισοπαλία απέναντι σ έναν Ολυμπιακό σκιά του καλού του εαυτού.
Χάρηκα ιδιαίτερα που δεν μπήκε γκολ στο πέναλτι που καλώς δόθηκε εφόσον δεν σφυρίχτηκε οφσάιντ λίγο πριν την ανατροπή (γι αυτό χάρηκα). Είδα χθες (πάντα από την τηλεόραση) έναν αγχωμένο Ολυμπιακό με πολλά προβλήματα στο κέντρο της άμυνας (Άντζας και Αβραάμ ήταν σε πολύ κακή μέρα) αλλά και στο κέντρο του γηπέδου (ίσως γι αυτό και ήταν πιο μεγάλο πρόβλημα). Είδα επίσης να μάχονται στο πρώτο ημίχρονο μόνο 3-4 παίκτες με πρώτο και καλύτερο τον Ντομί (που μ έχει εκπλήξει ευχάριστα). Στο 2ο ημίχρονο ήταν ο ένας χειρότερος απ' τον άλλο.
Θα κλείσω σημειώνοντας πως αξίζουν συγχαρητήρια στην Ξάνθη για τον τρόπο που αγωνίστηκε στο Καραϊσκάκη (νομίζω πως ήταν η καλύτερη ομάδα που πέρασε φέτος από το ναό).
Πρόεδρε, εκεί στην Ξάνθη έχουν ένα τερματοφύλακα αξιόλογο που καθόλου δε θα με πείραζε να τον δω στο θρύλο. Βέβαια εσύ αποφασίζεις, όμως ο Νικοπολίδης σύντομα θα κρεμάσει τα παπούτσια του και πρέπει να το δεις το θέμα.
Περιμένω να μου στείλετε τα σχόλια σας μέσα απ το γήπεδο.