Κόκκαλη Κόκκαλη σε παρακαλώ, φέρε το Σωκράτη στον Ολυμπιακό

Ελάτε λοιπόν "Ολυμπιακάρες" μου, ήρθε η ώρα της κρίσης !

Δεκατέσσερα χρόνια τώρα αυτό περίμεναν, να ασελγήσουν πάνω στο πτώμα ενός πεθαμένου ΘΡΥΛΟΥ. Όλοι όσοι τα τελευταία χρόνια της ερυθρόλευκης αυτοκρατορίας με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο απαξίωναν τις ερυθρόλευκες 4άρες 5άρες 6άρες, αλλά και τις αμέτρητες κούπες, ψάχνουν μέσα από μια ΔΙΧΩΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ σε όλους τους τομείς ποδοσφαιρική χρονιά να καταλογήσουν ευθύνες σ έναν ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ άνθρωπο.

Ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν είναι ούτε συγγενείς μου, ούτε εργοδότης μου, ούτε φίλος μου, ούτε μου έδωσε ποτέ "ψωμί" να φάω.

Όμως οφείλω αυτή στιγμή σαν ερυθρόλευκος "από κούνια" να τον ευχαριστήσω για όσες χαρές μου πρόσφερε τα τελευταία χρόνια, όταν πήρε το ΘΡΥΛΟ απο τη μηζέρια της προηγούμενης δεκαετίας των Κοσκωτάδων και των Σαλιαρέληδων και τον έφερε στη θέση που βρίσκετε ακόμη και σήμερα παρά τη φετινή αποτυχία.

Οι καιροί που περνάμε είναι δύσκολοι για όλους μας και φυσικά και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα ποσά που υπήρχαν στο ποδόσφαιρο μέχρι και τη χρονιά που πέρασε που πολλές φορές έμοιαζαν μυθικά μάλλον ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Καμία ομάδα δεν πρόκειται να σπαταλήσει χρήμα για οποιοδήποτε όνομα. Στα ίδια πλαίσια φαντάζομαι πως θα κινηθεί φέτος και ο Ολυμπιακός. Άλλωστε πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε πόσο καλό ακούγεται στ αυτιά μας να πέρνει ο Χ παίκτης 5, 10, 20 εκατομμύρια ευρώ τη στιγμή που μειώνονται μισθοί, συντάξεις και η αγορά αργοπεθαίνει (αν δεν είναι ήδη νεκρή).

Γι αυτό λοιπόν αν βάλουμε πάνω απ όλα τη λογική θα πρέπει να είμαστε πολλοί τυχεροί που απ την ομάδα μας πέρασε ένας πρόεδρος που κατά τη θητεία του πλημμυρίσαμε στις κούπες, ξεφτυλίσαμε αντιπάλους και γράψαμε ιστορία ως ομάδα. Όσο για τον Κόκκαλη, αν αντέχει να φέρει το Σωκράτη στο ΘΡΥΛΟ όσα κι αν θέλει αυτός ! Φυσικά Σωκράτης μπορεί να είναι ο ίδιος ο Κόκκαλης με το κέφι του παρελθόντος ή ο οποιοσδήποτε έχει όραμα για τη δημιουργία μιας νέας ομάδας που θα σαρώσει την επόμενη δεκαετία και πάλι τους τίτλους.
Όπως έλεγε παλιά κι ο Κοσκωτάς...
... δε με νοιάζει πόσα θέλει, θέλει να έρθει?