... όχι δε μιλώ για τη δύσκολη αλλά δίκαιη νίκη του ΘΡΥΛΟΥ σήμερα.Για τα ΧΗΜΙΚΑ ΟΠΛΑ λέω. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ! Κατάφεραν να μας βγάλουν έξω απ το γήπεδο για δέκα λεπτά χωρίς αιτία. Ακόμη τσούζουν τα μάτια μας.
Δούλεψε βέβαια και η ομάδα (ειδικά στο 2ο ημίχρονο) και με
τη βοήθεια του 12ου και πάλι και με σύνθεση που σίγουρα δε θα ξαναδούμε ποτέ (ποτέ μη λες ποτέ) κατάφερε να νικήσει τον Άρη.Αξιοσημείωτη η εμφάνιση 3 παικτών που παρά το ότι δεν αγωνίστηκαν σε πολλά ματς φέτος έδειξαν πως δίκαια φορούν την ερυθρόλευκη και είναι έτοιμοι πάντα να δώσουν την ψυχή τους για την ομάδα. Τον έναν, που είναι Έλληνας δεν χρειάζεται να δυσκολευτεί κανείς να τον καταλάβει. Είναι αυτός που αποθεώνεται σε κάθε αγώνα, ο Τάσος Πάντος που δεν υπάρχει αγωνιστικό λεπτό του, που να μη σε συγκινεί. Ο Τάσος είναι ψυχάρα και παίζει πάντα για την ομάδα χωρίς να επηρεάζεται από τη μακρόχρονη απουσία του και φυσικά μέσα από την προσπάθεια αυτή έχει καταφέρει να μην υπάρχει ερυθρόλευκος οπαδός που να μην τον αποθεώνει όποτε του δοθεί η ευκαιρία. Πολλά μπράβο αξίζουν σήμερα και στον Ζεβλάκοφ που και αυτός δεν έχει πάρει πολλές ευκαιρίες φέτος, όμως είναι πάντα έτοιμος να προσφέρει ΧΩΡΙΣ ΓΚΡΙΝΙΕΣ και χωρίς ανάγκη της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΟΛΗΣ όποτε βρίσκει την ευκαιρία χρίζεται και σκόρερ. Όμως η έκπληξη της ημέρας ήταν ο ... Κόβατς ! ΝΑΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ ! Και μετά την απρόσμενη αποβολή του Πάρντο χρειάστηκε να προσφέρει κι αυτός.
... και μάλιστα τα κατάφερε μια χαρά, έχοντας και μια καλή απόκρουση στο ενεργητικό του.Όπως καταλάβατε ... η σημερινή τελευταία αγωνιστική δεν είχε τίποτα διαφορετικό απ τις υπόλοιπες φετινές του ΘΡΥΛΟΥ. Αγχωμένη νίκη, με αναγκαστικές αλλαγές λόγω τραυματισμών (Ντιόγκο) και αποβολών (Πάρντο).
Πάμε τώρα, έτσι με μισή ομάδα (όπως όλη τη χρονιά φέτος) να παλέψουμε για τη 2η θέση μέσα από τα play off.
Μισή ομάδα αλλά με τον 12ο πάντα δίπλα και έτοιμο να βοηθήσει.
